கைபேசி அலறியது. எடுத்துப் பார்த்த சேகர் முகத்தில் பிரகாசம்.
மாலதி.! தலைப் பிரசவத்திற்கு அம்மா வீட்டிற்குச் சென்றவள்.
வீட்டை விட்டு வெளியே வந்து….
”சொல்லு மாலதி ? ” குசுகுசுத்தான்.
”உன் பிள்ளை வயித்தை விட்டு சீக்கிரம் வெளியே வர பாடாய்ப் படுத்துது.”
”சந்தோசம். உன் புருசன் வந்து பார்த்தாரா ? ”
”அவருக்கென்ன…அஞ்சு வருசமா தவமாய் தவமிருந்து கண்ட சொத்து. கட்டின பெண்டாட்டி நல்லவிதமா பெத்து எடுக்கனும்ன்னு கவலை. வாராவாரம் வந்து பார்த்துப் போறார். அப்புறம் ஒரு முக்கியமான விசயம்.? ”
”சொல்லு ? ”
”நான் ஊர்ல இல்லேங்குற தைரியத்துல அக்கம் பக்கம் பாயாமல் நான் பிரசவம் முடிச்சு திரும்புறவரை என்னையே நினைச்சு ஒழுங்கா இருக்கனும். என்ன ? ” என்றாள் கறாராய்.
”ச….ரி.” சேகர் பவ்வியமாய் தலையசைத்தான்.
”அது!!” அவள் கைபேசியை அணைத்தாள்.