பூஜையை முடித்துக் கொண்டு பூசனிக்காய் வயிறு தெரிய வெளியே வந்தார் புண்ணியக்கோட்டி. வந்தவரை பிரம்பு நாற்காலியில் உட்காரக்கூட அனுமதிக்கவில்லை. அனுசுயா அப்படியே அவர் கால்களில் விழுந்தாள். புண்ணியக்கோட்டி இதை எதிர்ப்பார்க்கவில்லை. “எழுந்திரும்மா . .. எழுந்திரு. நீ யாரு ? என்ன வேணும். ? ”
“என் புருசனை நீங்கதான் காப்பாத்தணும்,” அவள் இன்னும் எழுந்திருக்கவில்லை.
“எழுந்திரும்மா.. . யாரு உன் புருசன் ? ”
“கார் டைவர். .. பாண்டி. .. . ”
“அவனா? அவனை இனிமே திருத்தவே முடியாதும்மா. ”
“இல்லே, நீங்க அப்படிச் சொல்லக்கூடாது ”
“பொல்லாத ஆளும்மா அவன் . ..சீட்டைக் கிழிக்கச் சொல்லிட்டேன். ”
“சீட்டைக் கிழிச்சா அவரு சோத்துக்கு என்ன செய்வாரு ? ”
“அந்தக் கவலை இருந்தா வண்டிக்குப் பெட்ரோல். .. வண்டிக்குப் பெட்ரோல்-னு காசு வாங்கி சீட்டு ஆடுவானா ? ”
“இந்த சீட்டுப் பழக்கம் தான் அவர் குடியைக் கெடுக்குது. ”
“சீட்டு மட்டுமா ? குடிச்சுட்டு காரை ஓட்டி வாராவதியிலே மோதி வண்டியை ஓர்க் ஷாப்புக்கு அனுப்பிச் சிட்டான். ”
“ஐயா நீங்கதான் புண்ணியவான். .. இதோடு ஏழெட்டு கம்பெனி ஏறி ஏறங்கியாச்சு.. . ஒங்க பிள்ளை மாதிரி பார்த்துக்கற உங்ககிட்ட வேலை செய்யலைன்னா வேறே எங்கேயும் செய்ய முடியாது. ”
“வண்டிப் பெட்ரோலை வாயாலே உறிஞ்சி எடுத்து வெளியே விக்கிறானாம். ”
“செய்வாருங்க.. . அவரு நல்லவர், அவரை வேலையிலே விட்டு எடுத்தது தப்புன்னு சொல்லலை.. . வயிறு பொழைக்க வழியில்லே. மன்னிச்சுடுங்கன்னுதான் கேக்குறேன். ”
“நாய் வாலும்மா.. . நிமித்த முடியாது. வெட்டத்தான் வேணும் ! ”
“இந்த ஒரு தபா எனக்காக அவரை எச்சரிச்சு விட்டுடுங்க. .. அவரு எவ்வளவு ரூவா தரோணுமோ அதை மாசா மாசம் பிடிச்சுக்குங்க. .. முதுகிலே அடிங்க. .. வயித்திலே அடிச்சிடாதீங்க. ”
“இவ்வளவு நல்ல பொண்ணா இருக்குறே.. . உங்கிட்ட நல்லபடியா நடந்துக்குவானா ?”
“பெரியவங்க உங்ககிட்டே பொய் சொல்லக்கூடாது. அடி, உதை. .. வீட்டுக்கு காலணா கண்ணுலே காட்ட மாட்டாரு. ”
“வீட்டுக்கு ரெகுலரா வருவானா ? ”
“எப்பவாவது கையிலே காசில்லேன்னா. . வயித்துக்கு சோறில் லேன்னா. .. ”
“அப்படிப்பட்ட பாவிக்கு நீ ஏன் பரிஞ்சு பேசறே ? அவன் வேலை பார்த்தா என்ன, நடுத்தெருவிலே நின்னா என்ன ? ”
“அப்படி இல்லீங்க.. . அவரை ஒரேயடியா தலைமுழுகப் போறேன். ”
“அதிர்ந்து போனார் புண்ணியகோட்டி, என்னம்மா சொல்றே நீ ? அவனுக்காக எங்கிட்டே பரிஞ்சு பேசறே. . ஆனா நீ அவனை ஒரேயடியா விட்டுப் போகப் போறேங்கிறே ? ”
“ஆமாங்க.. . அவருக்கு வேலையில்லாதபோது விட்டுட்டுப் போனான புருஷன் சம்பாரிச்ச வரை கூட இருந்தா. .. காசு இல்லேன்னு ஆனவுடனே கட்டின புருசனை உட்டுட்டுப் பூட்டான்னு சொல்வாங்க. . ”
“அப்ப நீ. ..? ”
“கையிலே சித்தாள் வேலையிருக்கு. . மனசிலே தைரியமிருக்கு.. தனிமையிலே பழக்கமிருக்கு. ”
புண்ணியகோட்டிக்கு அதிர்ச்சியிலிருந்து மீளவே நெடு நேரமாயிற்று.
– ஜூன் 09, 2005