கதையாசிரியர் தொகுப்பு: ராஜி ரகுநாதன்
காதலிக்காக உயிரை தியாகம் செய்த காதலன்
காதல் கதைகளை விட காதல் கொலைகளையே தற்போது அதிகம் கேட்டு வருகிறோம். கணவனை உயிர்ப்பிக்க, யமனைப் பின் தொடர்ந்த சாவித்திரியை நாம் அறிவோம். ஆனால் திருமணம் நிச்சயிக்கப்பட்ட தன் காதலியை உயிர் பிழைக்கச் செய்ய தன் உயிரையே தியாகம் செய்த காதலனின் கதையை இப்போது பார்ப்போம். காதலின் இன்பத்தையும், பிரிவின் துன்பத்தையும், தியாகத்தின் சிறப்பையும், அது அளிக்கும் உவப்பையும் ருரு – பிரமத்வரா கதையின் மூலம் அழகாக வர்ணிக்கிறது மகாபாரதம் ஆதி பர்வம். கந்தர்வர்களின் அரசனான விஸ்வாவசு,
ஹனுமன் பிரம்மச்சாரியா?
“ஹனுமன் பிரம்மச்சாரிதானே! பிறகு ஏன் சுவர்ச்சலா தேவியை அவருடைய மனைவி என்று கூறுகிறார்கள்? இது ராமாயணத்தில் உள்ளதா? சூரியனின் பெண்ணான சுவர்ச்சலாவை அனுமன் திருமணம் புரிந்தாரல்லவா? குரு புத்திரியை திருமணம் செய்வது தகுமா? அனுமனுக்கு அநேக ரூபங்கள் உள்ளனவே, எதனால்?”. இது போன்ற பல சந்தேகங்கள் பக்தர்களுக்கு எழுகின்றன. ராமாயணத்தில் அனுமனின் மனைவி பெயர்கள் இல்லை. சுவர்ச்சலா பற்றிய கதையும் ராமாயணத்தில் கிடையாது. இராமாயண சம்பந்தமில்லாதது என்பதற்காக அதை தள்ளிவிடக் கூடாது. சுவர்ச்சலா தேவி என்பது உபாஸனை
பரதன் எடுத்த சபதம்
“சத்தியப் பிரமாணம் என்பது அளவுகோல். நான் என் வாழ்க்கைக்கு இந்த விழுமியங்களை அளவுகோலாகக் கொண்டு வாழ்வேன். இவற்றில் எதாவது ஒன்றையாவது தவறினேனானால் அந்த பாவம் என்னை தீவிரமாக பீடிக்கும்” என்றான் உத்தமன் பரதன். தான் எவற்றை அளவுகோல்களாகக் கொண்டு வாழ்ந்து வந்தானோ அவற்றையே சபதங்களாகக் கூறி அவற்றை மீறி நடப்பவன் அடையும் துர்கதிகளை தானும் அடைவேன் என்று கௌசல்யா தேவியிடம் சொல்கிறான் பரதன். கௌசல்யா தேவியைக் காண வந்த பரதனும் சத்ருக்னனும் தாயின் நிலையைக் கண்டு துக்கத்தை
பசுமாட்டு உருவில் பூமா தேவி
“பாரத தேசத்தவரான நாம் பசுமாட்டினை தாயாக வணங்கும் கலாசாரம் கொண்டுள்ளோம். இது வெறும் நம்பிக்கை மட்டுமல்ல. விஞ்ஞானம் கூட கோமாதாவின் சிறப்பினை பல விதங்களில் நிரூபித்துள்ளது. பசுவின் பால், தயிர், நெய் சிறுநீர், சாணம் இவற்றை ‘யக்ய திரவியங்களாக’ உபயோகிக்கிறோம். ‘பஞ்ச கவ்யம்’ ஏற்பது சிறந்த சுத்திகரிப்பு செயலாக கடைபிடிக்கப்படுகிறது. சிறப்பான மருத்துவ குணம் கொண்டுள்ள இவற்றின் தனிப்பட்ட விசேஷ சக்தியை சமீபத்தில் மேல்நாட்டு விஞ்ஞானிகள் கூட சோதனை செய்து நிரூபித்துள்ளார்கள். அதிலும் சிறப்பாக நம் நாட்டிற்கு
ஸ்ரீ விஷ்ணு ஸஹஸ்ரநாமம் பின்னணியும், மகிமையும்
நம் பாரத தேச இதிஹாசச் செல்வங்களுள் ஒன்றான மகாபாரதம் ஐந்தாவது வேதமாகப் போற்றப்படுகிறது. அபாரமான வேத தர்மங்களையும், ரகசியங்களையும், கதைகளோடும் உப கதைகளோடும், உபதேசங்களோடும் தர்மம், அர்த்தம், காமம், மோக்ஷம் என்னும் சதுர்வித புருஷார்த்த சாதனமாக அளித்துள்ளார் வேத வியாச மகரிஷி. பிரஸ்தான த்ரயத்தில் ஒன்றாக புகழ் பெற்ற பகவத் கீதை கூறும் பரமார்த்தத்தையே ‘ஸ்ரீ விஷ்ணு சகஸ்ரநாம ஸ்தோத்திரம்’ விளக்கமாக எடுத்துக் கூறுகிறது. இந்த ஆயிரம் நாமங்களின் படைப்பு இக, பர நலன்களை அளிக்கக் கூடிய
தெரிந்த கதையில் பொதிந்த ரகசியம் – பக்தியின் வடிவம் துருவன்
கதை வடிவில் உபதேசிப்பது புராண சம்பிரதாயம். இந்த வழிமுறையில் ஞானம் சுவைபட அளிக்கப்படுகிறது. இதயத்தில் பதிந்து போகிறது. வாழ்க்கையைத் தன்மயமாக்குகிறது. ‘ஜென்ம சாபல்யம்’ கிடைக்கிறது. ஒவ்வொரு புராணக் கதையிலும் செய்திகளும் குறிப்புகளும் சேர்ந்து கதாபாத்திரங்களாக நம்மோடு உரையாடுகின்றன; நிகழ்ச்சிகளாக நம்மைச் சுத்தப்படுத்துகின்றன. இக்கதைகள் எல்லாம், சில நடந்த கதைகள். சில தர்ம உபதேசங்கள். போதனைக்காக குறிப்புகளாக, சங்கேதங்களாகக் கூறப்பட்டவை. நடந்து முடிந்த இதிகாசங்களையே, நடக்க வேண்டிய சாதனைகளுக்காக சமன்வயப்படுத்தி, கோர்வைப் படுத்தி, நாம் பயன் பெறும்படி உபதேசங்களாக
சீதையும் ஸ்ரீராமனும் செய்த சூரிய வழிபாடு
ராம – ராவண யுத்தம் ஆரம்பமாவதற்கு முதல் நாள் ராவணன், சீதா தேவியின் முன்பாக ஒரு கபடமான யுக்தியைப் பிரயோகித்தான். மகா மாயாவியான ராவணன், ‘வித்யுஜ்ஜிஹ்வன்’ என்ற மந்திரவாதி அரக்கனை அழைத்து சீதையின் மனதை சிதற அடிப்பதற்காக ஒரு ஆலோசனை செய்தான். அதன்படி, “அரக்கனே! நீ ராமனுடைய தலையையும் பாணத்தோடு கூடிய கோதண்டத்தையும் ஸ்ருஷ்டி செய்து சீதையிடம் எடுத்துவா” என்று கூறி, அசோக வனத்திற்குச் சென்றான் ராவணன். “சீதே! ராமனின் தலையை அவன் தூங்கும்போது துண்டித்து விட்டோம்.
அம்பாளின் அருமைப் புதல்வியே ஆனாலும்…!
பெண்களை பலாத்காரப்படுத்தி காதலிக்கும்படி பலவந்தம் செய்யும் துர்குணம் இன்று நேற்றல்ல. புராண காலத்திலிருந்தே தொடரும் சாபக்கேடாக உள்ளது. சிவபெருமானின் புதல்விக்கே இந்த கதி ஏற்பட்டது. அவள் எப்படி அதனைச் சமாளித்தாள்? இதற்கு நம் புராணங்கள் கூறும் விமோசனம் என்ன? பார்ப்போமா? சிவ -பார்வதியின் புதல்வியாக அசோக சுந்தரி பற்றிய ஆதாரம் பத்ம புராணத்தில் காணப்படுகிறது. மேலும் குஜராத்திலும் வங்காளத்திலும் விரத கதைகளின் மூலம் பரவலாக அறியப்பட்ட தேவதையாக அசோக சுந்தரியின் வரலாறு தெரிய வருகிறது. பதினெட்டு புராணங்களில்
இறைவனின் சொரூபம் – சாந்தாகாரம் புஜக சயனம்!
பிரபஞ்சத்திற்கு மூலமாகவும், சாட்சியாகவும், சக்தியாகவும் இருந்து நடத்துவிக்கும் இறைவனின் சைதன்யத்தை பல விதமாக தரிசித்து, கண்டடைந்த அற்புதங்களை தியான சுலோகங்களாகவும் ஸ்தோத்திரங்களாகவும் நம் மகரிஷிகள் நமக்களித்துள்ளார்கள். அதிலிருந்து ஒரு தியான சுலோகத்தை ஆராய்ந்து பார்த்து, அதில் உள்ள தெய்வீக விஞ்ஞானத்தை அறிந்து கொள்ள முயற்சிப்போம். இது விஷ்ணு சஹஸ்ர நாமத்திலுள்ள தியான ஸ்லோகம். “சாந்தாகாரம், புஜக சயனம், பத்மநாபம், சுரேசம், விஸ்வாதாரம், ககன சத்ருசம், மேக வர்ணம், சுபாங்கம்! லக்ஷ்மீ காந்தம், கமல நயனம், யோகி ஹ்ருத்த்யான
அன்னபூர்ணே! சதா பூர்ணே!
நித்திய பாராயண ஸ்லோகங்களுள் ஒன்றான அன்னபூரணி துதி மிகவும் பிரபலமான ஒன்று. அன்னபூர்ணே! சதா பூர்ணே! சங்கர பிராண வல்லபே! ஞான வைராக்ய சித்யர்த்தம் பிக்ஷாம் தேஹி ச பார்வதி இந்த நான்கு வரி ஸ்லோகத்தில் ஒரு பரிபூரணம் காணப்படுகிறது. முதல் வரி – “அன்னம் சம்பூர்ணமாக உள்ள தாயே!” இரண்டாம் வரி – “எப்போதும் முழுமையாக நிறைந்த ஜகதம்பா!” (எந்நேரமும் இந்த தாயின் பொக்கிஷ சாலை காலியாவதில்லை) மூன்றாம் வரி – “சங்கரனின் உயிருக்குயிரான பிரியமான
