கதையாசிரியர் தொகுப்பு: நித்யா
நமூக்கள்
224..225..226..227.. லிஃப்ட் கதவு திறந்தது. லிஃப்டிலிருந்து குமார் வெளிபட்டான். உலகின் மிகசிறிய கட்டிடமான இதில் ஒவ்வொரு தளத்திலும் 300 அறைகள் இருந்தது. குமார், தனக்கு வலது பக்கமாக இருந்த கனினித் திரையில் கட்டவிரலை பதித்துவிட்டு அறைகளை நோக்கி தரையோடு ஓடிக் கொண்டிருந்த எஸ்கலெட்டரில் நின்றுக் கொண்டான். அவன் அறைக்கு நேராக வந்து நின்றவுடன் முற்றதில் இருந்த ஸ்பீக்கரில் ரூம் நம்பர் – ஒன் டூ செவன் என்று ஒரு பெண் குரலில் ஒலித்தது. எஸ்கலெட்டரிலிருந்து இறங்கி அறை
சந்தியா அல்லது சரண்யா
குருவும் சந்தியாவும் எதிரெதிர் வீட்டில் வசித்தாலும் இருவருக்கும் அவ்வளவாக பரிட்ச்சயம் கிடையாது. பத்து வருடங்களாக இப்படிதான் இருந்தது. சந்தியாவுக்கு ஆசிரியை ஆகவேண்டும் என்பது கனவு. அந்த கனவிலேயே வாழ்ந்து கொண்டிருந்தாள். குடும்ப பொருளாதாரம் அதற்கு வழிவகுக்கவில்லை என்றாலும் தன் சுய முயற்சியில் வேலை பார்த்துக் கொண்டே படித்துக் கொண்டிருந்தாள். மாலை நேரத்தில் ஐந்தாம் வகுப்பு வரை படிக்கும் சிறுசுகளுக்கு ட்யூஷன் நடத்தி சமாளித்துக் கொண்டிருந்தாள். ( *yes*… நீங்க படிச்சு சலிச்சுபோன அதே பழைய காதல் கதை
காட்டான்
ஜனரஞ்சக மனநிலையில் நான் இல்லாமலிருந்தாலும் ஒருத்தியின் ஜனரஞ்சக காதலில் சிக்கிக்கொண்டதால் அதை அப்படியே உங்களிடம் பகிர்கிறேன். அவள் பெயரை மட்டும் தவிர்த்து. இது முதல் காதல் என பொய்யுரைக்க விரும்பவில்லை. இது என்னுடைய நான்காவது காதல். இந்த நான்காவது காதலுக்கு முன்பாக ; என் முதல் மூன்று காதல்களையும் சுருக்கமாக கூறிவிடுகிறேன். முதல் காதல்… ஐந்தாம் வகுப்பு படிக்கும் பொது ஏற்பட்டது. இவளுடைய பெயரையும் இங்கே தவிர்க்கிறேன். மைதானத்தில் விளையாடிக் கொண்டிருக்கையில் அவளுடைய துள்ளலான ஆட்டத்தில் நான்
புரட்சி
அவசர கால பிரகடனமாக ஐ.நாவில் சைனா மற்றும் இந்தியாவின் சார்பில் ஸ்ரீனியும், செந்திலும் ஒரு அறிக்கையை சமர்ப்பித்தார்கள். அவை, உங்களின் விழிப்புணர்வுக்காக இங்கே பதிவிடப்படுகிறது. மக்கள் தொகை பெருக்கத்தின் காரணமாக இந்தியாவிலும் சைனாவிலும் இருந்த நாம் இருவர் நமக்கு ஒருவர் என்ற சட்ட கொள்கையை மாற்றி அதை பரவலாக பிரதிநிதித்துவப்படுத்தி சில நூற்றாண்டுகள் கடந்து விட்ட போதிலும் நிலைமை கட்டுக்கடங்கவில்லை. சில பத்து காலங்கள் வாழ்ந்து கொண்டிருந்த மனிதன் சில நூறு ஆண்டுகள் வாழக்கூடியவானாகிவிட்டான். ஆதலால், அடுத்த
நித்யா
கடற்கரையில் நித்யாவின் பெயரை எழுதி,எழுதி அழித்துக் கொண்டிருந்தேன். நல்லக் காதல் கள்ளக் காதல் என நிரம்பி வழிந்தது. சில ஜோடிகள் அமர இடமில்லாமல் தேடிக்கொண்டிருந்தனர். கடலலைகள் நூற்றாண்டுகளின் கடமையை சிறு சலசலப்போடு செய்துக் கொண்டிருந்தது. கடலின் நடுவே ஒழி பிரகாசமாக வீசிக் கொண்டிருந்தது. நித்யா, என் வாழ்வை அர்த்தப்படுத்தியவள். என் வாழ்க்கை எந்த காலக் கட்டத்திலும் நி.மு நி.பி என்றே பிரித்துக் கூறுவேன். என் நரம்பிலும் ரத்தத்திலும் அவள் பெயர் கலந்துள்ளது. அவள் தன் சித்தி வேணியின்
“அது” க்காக தான்
ஒரு புதியவள் எனக்கு பெண் தோழியாக கிடைத்திருக்கிறாள். புதியவள் என்றால் புதியவள் அல்ல; மூன்று ஆண்டுகளுக்கு முன்பு நான் டைலரிங் பீல்டில் இருக்கும் பொழுதே நாங்கள் நண்பர்களாக தான் இருந்தோம். பிறகு, கூலிப் பிரச்சனையால் நான் வேறு நிறுவனத்திற்கு மாறிவிட்டேன். அதன் பிறகு எப்போதாவது ஒரு முறை ட்ராபிக்கில் சிந்திப்போம் ஒரு தலையசைவோடு சந்திப்பு முடிந்துவிடும். அவள் நீண்ட நாட்களாய் என் கண்ணுக்குள்ளேயே இருந்ததால் மீண்டும் நட்பு வைத்துக் கொள்ள அவள் வேலை செய்யும் நிறுவனத்திற்கு நானும்
